Temizdin üç beş nasır dışında
Kalbinin nasır tutacağını bilsem
Temizlemezdim merserize çorabının topaklarını
Çelik tencereye ekmek banardın
Kurumuş lokmalarınla
Seninleydim
Göbeğinde bir yerlerde
Taraf olmaya çalıştım tüm yalnızlıklarına
İpsiz sapsız tecrübelerine
Beceremediğin tüm cinslere
Ama olmadı
İnatçı idin
Çok sıktılar seni
Yemekleri kapakla koydular önüne
Açmak için bocaladın nimetleri
Belki ondandır sahipsizliğin
Nefretin ve yenilmişliğin
Ne bileyim
Beraber girerdik yatağa
Özleme, şehvete ve aşka
Sen hep uğraşırdın kapakla
Gülerdim ama ne fayda
Kafiyelerden geçtikçe
Karşıma çıkardın hep
Ağlayan gözler ile
Ve doğulu bir hırsla
Yalnız geçirdiğin
tüm saatlerde yanındayım
Okuduğun yalanlarda
Kör gözle baktığın tüm resimlerde
Senin ile ortaktım
Çok sabittin be koçum.
Hırsın nefesini zorlardı
Astım krizine girdin sanırdım
Meğersem
Kılı kırk yarıyormuşsun da
Haberim yok
Fena çocuk değildin dıştan
Selvi boylum al yazmalım cinsi
Ama içten sezeceklere
Acırdım desem
Yalan olmaz
Ee o kadar hakkımız olsun
Yılların eziyetini, ezmesini
Yuttuktan sonra
Nitekim boş çıkarmadın
Emeklerimi
Temizlemekten usandığım altını
Boca ettin sana kananlara
Ne kadar da utanmazdın
Giyemediğin mezuniyet gölgesinin altında
Deccalciğim benim
Seni çok seviyordum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder